Hatırlıyorum ilk günü
mavi elbiseyleydim
ve yaklastım yanına.
Beni güldürmüstün nedensizce.
Hic düsünmemistim daha önce
"An" iki insanın arasında diye
Bir sigara süresince.
Bir gülüste, bir mizahta
Cocuk olmakta, cocuklugu yaratmakta...
Hatırlamak istemiyorum son günü,
uykulu halin gözümün önünde
"Hoscakal" demeni bekledim;
Demedin ve diyemedim üstelik.
Tüm cocuklar uykuda simdi
tüm mizacgirligiyle
Hayat gibi...
31 Mart 2011 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder