Düsünmeksizin "Biz"

Zamanda hüznü aradım bugün
Günesi verdi, yıldızları da.
Bilmedigim birsey dilemek istedim;
düsünmeksizin.
Aydınlıkta ve karanlıkta.
Sabah olunca,
tüm sarılıslarımız özlemlesti.
Peki ya gecede?
"Biz" olmayı denedim bazen yalnızca.
Kendime sarıldım; saklandım da.
Zaman haksızdı belki de,
denizin kollarına iterken.
Sarhos döndüm maviliklerden oysa.
Sarkılarda ögrenmeye calıstım,
sözcükleri haklı cıkararak
ve kendimi inandırarak...
Soyutlayınca zamandan kendimi
"Biz" olmaya baslayınca bedenler,
yorgun denizin köpükleri gözlerimde birikiyor.
Gece olunca ögreniyorum tekrar;
Zaman bizi ayırmaya calıstı.
Ya da biz zamandan ayrılmıstık coktan.
Tüm dileklerden önce.
"Biz" olmadan önce.