Son

Her son aynı olmalıydı,
beklentisiz bir baslangıcmıscasına.
Ben hep sorular sorsaydım
ve sen hep basını sallasaydın.
Tüm tarih yeniden yazılsaydı.
Gözbebegimin önünde birikmeden.
Ve oyun oynasaydık.
Sen Mickey olsaydın, ben de Mallory.
Dogustan katil olup,
en masum halleriyle ölenlerden...
Ve keske biraz daha mücadele etseydin;
gözlerimi kapatıp ıssız ormanları,
derin denizleri düşlememem icin.
Aslında biraz da yalnızlastırmama adına...
Tek basına uyumamak icin;
gökyüzüne yükselmemek gerektigini
kabullenseydik önceleri.
Gecmis sularla kaplıysa simdi,
ve agaclarla örtülmüsse üzeri
ne beklenebilir ki...
Bu son bize yakısmamalıydı,
her baslangıcı beklercesine.
İkimiz bilmeliydik belki de,
bize yakısmayan olagan sonları...