Aramak ve hep kaybetmek.
Varoluşu kanıtlamak için.
Neden bu öfke, bu kuruntu.
Çiçek toprağı kaybetmedikçe...
Ve ben
Her nefeste üzerine basmadıkça,
bir anlam yüklemeyecem.
Ve sen
her tükenişte bana da anlam yükleme,
hiçbir sıfatı da...
Yalnızca bir kelime öyleyse;
Kaybolmuş!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder