Umut; doğan en son çocuğumdu.
Kızgın bakışlı, üzgün duruşlu.
Yüzü kime gülmüş belli değil.
Beklentinin en biçimsiziyle
Doğaya gömmüş kurtuluşu.
Umut; ölen ilk çocuğumdu
Gözleri bağlı, ağzı kilitli.
Yığınlara küsmüş sebepsiz değil.
Beklentisizliğin en uyanıklılığıyla
Çiğneyerek uzlaştırmış başıboşluğu.
Umut; en tatlı çocuğummuş.
Doğaya gömülmüş, çiğneyerek uzlaştırılmış
31 Ocak 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder