Tanri sustugunda dil konusur.
Uzayip gider kemiren seyler.
Ben duserim, donup kalir yaralarim:
Ben duslerim, somurur arzularim.
Mitler aynamdir!
Tanrisiz, tanricasiz...
Insan yiyen insan kalir istahsizca.
Insan sustugundaysa, sair imrenir.
Dusunmez zaman aceleci uyumsuzlugunu,
utanmaz kalem ciplak savunuslarindan.
Ben aglarim; kiramadigimda zincirlerimi,
gordugumde kacislarimin dizginlenemeyisini.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder