Bilmeden ne yaptığımı
Tepeden baktım fanusumdaki dünyaya.
Çizgide ilerlemediğimde,
zamanın buruşuk yüzü
mırıldanır avucumdaki boşlukta.
Susturduğunda son öpüş;
Her kurtuluş bir ölüm.
Her kayboluş bir başlangıç.
Acıyan ruhun coşkunluğu
düşüştedir avucumdaki boşlukta.
Fısıldadığında sızlayan dudak;
Her dokunuş bir yetmeyiş.
Her yokoluş bir diriliş.
26 Mart 2009 Perşembe
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder