Uzaklasan Duvarlar

Odalar, kapilar ve suskun duvarlar...
Bütünlesme arzusuyla birlikteler.
Oysa ic ice gecmis olan
Yalnizliklarimizdir bizim.
Mekan ve sen arasindaki iliski
Bicimsiz ve sisirilmis.
Duvarlarin gözlerini mi boyamistik?

Her güzel sey uzaklara gidiyor.
Zaten tüm güzellikler yakin olmaktan,
yakinlasmaktan payini almamis miydi?
Günes, Ay uzakta, birbirlerine de uzak...
Ve tüm arzulari öldüren sen,
Günes´in isigi, Ay´in parlakligiyla
Cok uzaklarda, belki de gökyüzünün bilinmezligindesin.

Duvarlar asilir, kapilar aralanir.
Günesse karanilikta, Ay ise safakta yenilgiye ugrar,
uzaklara, gökyüzünün bilinmezligine dogru savrulurlar.
Tüm cekiciligi ve tüm zerafetiyle...

(3 Ekim´de yazmaya basladigim 6 Ekim sabahi bitirdigim siir)